Geride kalanlar
Bir hayalin eşiğinde duruyorum. Adımımı atsam her şey başlayacak, atmasam yeniden burada bulunamayacağım. Elimizdeki fırsatları zamanında değerlendirmekle sevdiklerim arasında bir tercih yapmam gerekiyor. Tercihler insanı yoruyor. Sonunda pişman olacağı kararlar vermekten korkuyor insan. Peki ya neyi seçersem seçeyim yine de pişman olacaksam? İnsan her şeyin kararını tek başına veremiyor. Belki verebilseydi sorumluluk almak daha kolay olurdu. Hala hazırlanmadın mı, diyerek içeri girdi annem. Kararımı veremedim ki neye hazırlanayım, demek istedim ama çıkmadı kelimeler ağzımdan. Onlara göre çoktan verilen bir karar vardı zaten. Aksi mümkün olabilir miydi hiç? Hazırlanıyorum, birazdan çıkarım dedim usulca. Annem çıkınca Türkan'ı aramak için telefonu aldım elime. Mesaj göndermiş. "Düşündün mü?" Demek istiyor ki, "bu senin tek şansın, her şey buna bağlı." Demek istiyor ki, "kararın her neyse ben arkasındayım ama ona göre şekillenecek hayatlarımız. Sen gi...