En kısa yazı

   Ufak bir pozitiflik mesajı verip dağılalım. Zaten çok bilinen sürekli söylenen bir durum ama yine de bu aralar çok üst üste geldiği için yazmak istedim zira başka türlü hafifletemiyorum iç sancımı.
   Birkaç gündür dilimde aşırı pozitif şarkılar dönüyor. Böyle insana yaşam enerjisi katan cinsten parçalar. Mesela en favorim "Evrencan Gündüz - Benimle Evlensen" Hayır kimseye aşık falan olmadım, olsam çok anlamlı şarkı ama, böyle bir teklif alsam güzel olurdu. Konumuzu saptırıyoruz yine. Ben böyle güzel şarkılar dinleyerek çevreye neşe saçıyorum. Sonra böyle güzel enerjileri olan insanları görünce daha da mutlu oluyorum, katlanıyor resmen duygularım. Bununla birlikte bazen bazı insanlar tüm hevesleri boğazıma diziyorlar. Bütün berbat enerjilerini çevreye de salarak. Bazen diyorum ki, sen bunlarla kendini hiç bozma, aynen devam et. Bazen de diyemiyorum çünkü gerçekten çok etkiliyorlar. Mesela otobüste klima yüzünden kavga çıkaran sayın insan, trafikte gereksiz gerginlik oluşturan, ufacık bir çarpışmada afedersin diyene 'önemli değil' diyemeyen, işi düzgün gitmedi diye etrafına nefret saçan, çocuğuna gerekli eğitimi veremeyen, sonra da yetişkin gibi davranmasını bekleyip davranmayınca azarlayıp döven, çok anlamsızca sesini yükseltip kendini daha iyi ifade edeceğini zanneden birtakım bir insanlar beni yoruyor. Daha var ama bunlar bu yakınlarda şahit olduklarım. Hep diyoruz ya birlikte yaşamayı bilmiyoruz. Gerçekten bilmiyoruz. Keşke öğrenmeye çalışsak. Yine de hep böyle olumsuz şeyler yok. Mesela dedesinin kucağında mutlu mutlu şeker yiyen çocuklar, soru sorulduğunda tebessüm ederek cevap veren insanlar, çocuk soru sorduğunda güzel güzel açıklamalar yapan anne-babalar, işini hakkını vererek yapan çalışanlar var. Daha çok çok var. İşte ben de diyorum ki hayatımızdan hiçbir şey eksiltmeden bir insanı mutlu etmenin çok fazla yolu var. Hayatı kolaylaştıran da zorlaştıran da bizleriz. Biz birbirimize ne yapıyorsak hayat o şekilde ilerliyor. Defalarca yazdım, iyiliği yayıp çoğaltırsak iyilik kazanır, kötü şeylere gark olup her şeyi olumsuzlaştırırsak da kazanan olmaz. Bu da günün özlü ve anlamlı yazısı. Teşekkürler. 
   (Alt metinde sosyal mesaj vermiyorum çünkü zaten yazının kendisi sosyal mesaj.)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yüzyıl sonra yeniden

   Merhaba. Bir yazıya nasıl başladığımı unutmaya başladım. En son 2024 Haziran'da yazı yayınlamışım. Neredeyse bir sene olacak. Bu süreçte hayatımda beklemediğim çok fazla şey oldu. Beklediğim şeyler de oldu elbette her şey sürpriz değil. Bu süreçte yoğunluktan mı aşırı mutluluktan mı bilmiyorum yayınlayacak doygunluğa ulaşan bir yazı yazamadım. Girişimlerim oldu muhakkak fakat başarılı sayamadım. Bu da benim yazı yayınlama heveslerimle alakalı elbette. Neyse artık bu kez bi şeyleri derli toplu hale getirip paylaşacağım inanıyorum. Çünkü hayat akıp gidiyor ve bu yazılar da arkada bırakacağım anılardan biri. Paylaşmayınca yazmıyor değilim, bir şekilde zaten bir yerlerde biriken cümleler oluyor ama paylaşmalık bir düzenli yazı daha farklı bir kategoride konumlanıyor zihnimde. Bu sıralar hayatın bir üst evresi varmış da oraya geçmişim gibi hissediyorum. Kendi kendime kalıp zaman geçirmeyi özlediğim, bir şeyleri sırf sevdiğim için yaptığım, doya doya film izleyip kitap okuduğum b...
Devamı

Ben ne yaşıyorum allasen

    Selamlar, bi yazı yazma girişiminde bulunacağım şimdi. Bakalım ne kadar mümkün olacak. Yine yoldayım bugün de. Böyle yazınca da her Allah'ın günü yollardaymış gibi oldu ama tabii öyle de değil abartmayalım. Bu sıralar -son 6 aydır falan- sadece hayatıma odaklanmış, dümdüz yaşıyor gibi hissediyorum. Ortaya koyduğum elle tutulur bir şeyler yok. Nefes alıyorum sadece. Bir de bol bol kendime dair farkındalık geliştiriyorum. Esasında bilinçli olarak yaptığım bi şey değildi, son 2 senedir olaylar o şekilde gelişiyor ve ben istemsizce bir özfarkındalık, özbilinç edindim. Bunun öncesinde sorsanız, ne severim, ne sevmem, neye sinirlenirim, neler kırmızı çizgimdir, neler beni çok yükseltir net cevaplar veremeyebilirdim. Hala veremem. Çünkü zamanla fark ettim ki ben çok da keskin çizgileri olmayan biriyim. Aslında bu çok hoşuma gitmiyor. Her şeye 'tamam olur' olmak biraz yorucu. Tabii benim de bir damarım varmış, hem de basılmasa çok iyi olur bir damarım. Gemileri çarçabuk yakabil...
Devamı

Yine yolda

    Selamlar sevgiler. Bir yol yazısında daha benimle birlikte olduğunuz için teşekkür ederim. Blogumu düzenli takip eden çok fazla kişi yok fakat yine de ara sıra yeni dönüşler alıyorum yazılarım hakkında, bu elbette hoşuma gidiyor ve motive ediyor beni. Küçükken büyüdüğümde kesinlikle yazar olacağımı, ne iş yaparsam yapayım yazarlığa devam edeceğimi falan düşünürdüm. Sanırım artık büyüdüm, yani bu fikirleri düşlerken bu yaşa geldiğimde büyümüş sayılıyordum. O yaştayken 20 ler, hele 30 a yaklaşmak falan kesinlikle hayatını kurmak, kendi kararlarını veriyor olmak, elinde avucunda birtakım meziyetler olması anlamına geliyordu benim için. Oysa şimdi hiç de öyle olmadığını fark ediyorum çünkü ben hala acaba yeni bir bölüme mi başlasam, acaba şunu mu yapsam, buna mı yönelsem diye kendime çalışacağım, hayatımı sürdüreceğim bir meslek, bir dal arıyorum. Bu yaştaki bir insanın böyle şeyler düşünmesi belki bazılarına komik gelebilir. Neyse ki ben yalnız olmadığımı biliyorum, çünkü biz...
Devamı