Karar duruşu

   Derin bir konu hakkında üç beş satır karalamak istiyorum. 
   Kesinlikle anlam veremiyorum artık. Bu insanları her şeyden koruma çabası, her tecrübeyi aktarma, her hatayı yaşanmasın için ortadan kaldırmaya çalışma gayreti nedir Allah aşkına. Eskiden ben de böyleydim, değildim demiyorum. Belki hala ara ara yapıyorumdur farkında olmadan. Düzeltmeye çalışıyorum. 
   Arkadaşlar, bir insanın gerçekten yaşıyor olabilmesi için hatalar ve doğrular tecrübe etmesi gerekiyor. Kaldı ki senin için hata olan bir şey onun doğrusu olabilir. Herkes farklı yaratılmışken tek bir kalıba sokulma çabası nerden çıktı, kim çıkardı? Mesela ben kolay kolay pişman olan bir insan değilim. Bir hatayı bilinçli olarak yapmışsam o hatadan pişman olmam, yapmasan daha iyi olurdu derim belki ama "ulan keşke yapmasaydım" cümlesini kullanmamaya özen gösteririm. Hatamın bedelini de paşa paşa öderim. İnsan bir şey yapıyorsa arkasında durmalı bunu savunurum. Ben her sözümün ardında kayıtsız şartsız dururum demiyorum, insanım hatalarım var, fakat buna özen gösteririm olabildiğince. Ben insanların karar verebilme yetilerinden bahsediyorum. Herkesin kararlarını iyi kötü kendisi vermesinden bahsediyorum. Kimsenin kimseyi kendinden daha çok düşüneceğini, daha iyi bileceğini düşünmüyorum. Bakın tavsiye vermek başka karar verdirmek başka. Zaten ben de insanların tecrübelerinden elimden geldikçe faydalanmaya çalışırım. Kafama yattığı, yüreğime sindiği kadar. Fakat bir şeyin eğrisini doğrusunu ben de biliyorsam, sonuçlarını tahmin edebiliyorsam, kararımı da vermişsem sorgulamada lüzum görmüyorum. Neticede herkese bir hayat bağışlanmış ve herkes o hayatı yönetmekle mesul. Herkes kendi hayatını yönetsin kafi. 
   Çok fazla yazılacak şey var elbet, lakin yorgunum. Bir şekilde yine aynı konulara döner dolaşır gelirim muhtemelen. O vakit yeniden yaparız bir şeyler. Şimdilik sadece buna göre hayatımızı devam ettirsek bile yeter. 
   İnsanların hayatınıza karışmadığı, insanların hayatına karışmadığınız güzel zaman dilimleri umuyorum. Her şey güzel olmasa da her şeyi kendiniz yapmış olun. İçinize sinen ne varsa yaşayın, kalbiniz sizi doğru yere götürecektir, sağlam bir kalbiniz varsa şayet.
   

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yüzyıl sonra yeniden

   Merhaba. Bir yazıya nasıl başladığımı unutmaya başladım. En son 2024 Haziran'da yazı yayınlamışım. Neredeyse bir sene olacak. Bu süreçte hayatımda beklemediğim çok fazla şey oldu. Beklediğim şeyler de oldu elbette her şey sürpriz değil. Bu süreçte yoğunluktan mı aşırı mutluluktan mı bilmiyorum yayınlayacak doygunluğa ulaşan bir yazı yazamadım. Girişimlerim oldu muhakkak fakat başarılı sayamadım. Bu da benim yazı yayınlama heveslerimle alakalı elbette. Neyse artık bu kez bi şeyleri derli toplu hale getirip paylaşacağım inanıyorum. Çünkü hayat akıp gidiyor ve bu yazılar da arkada bırakacağım anılardan biri. Paylaşmayınca yazmıyor değilim, bir şekilde zaten bir yerlerde biriken cümleler oluyor ama paylaşmalık bir düzenli yazı daha farklı bir kategoride konumlanıyor zihnimde. Bu sıralar hayatın bir üst evresi varmış da oraya geçmişim gibi hissediyorum. Kendi kendime kalıp zaman geçirmeyi özlediğim, bir şeyleri sırf sevdiğim için yaptığım, doya doya film izleyip kitap okuduğum b...
Devamı

Ben ne yaşıyorum allasen

    Selamlar, bi yazı yazma girişiminde bulunacağım şimdi. Bakalım ne kadar mümkün olacak. Yine yoldayım bugün de. Böyle yazınca da her Allah'ın günü yollardaymış gibi oldu ama tabii öyle de değil abartmayalım. Bu sıralar -son 6 aydır falan- sadece hayatıma odaklanmış, dümdüz yaşıyor gibi hissediyorum. Ortaya koyduğum elle tutulur bir şeyler yok. Nefes alıyorum sadece. Bir de bol bol kendime dair farkındalık geliştiriyorum. Esasında bilinçli olarak yaptığım bi şey değildi, son 2 senedir olaylar o şekilde gelişiyor ve ben istemsizce bir özfarkındalık, özbilinç edindim. Bunun öncesinde sorsanız, ne severim, ne sevmem, neye sinirlenirim, neler kırmızı çizgimdir, neler beni çok yükseltir net cevaplar veremeyebilirdim. Hala veremem. Çünkü zamanla fark ettim ki ben çok da keskin çizgileri olmayan biriyim. Aslında bu çok hoşuma gitmiyor. Her şeye 'tamam olur' olmak biraz yorucu. Tabii benim de bir damarım varmış, hem de basılmasa çok iyi olur bir damarım. Gemileri çarçabuk yakabil...
Devamı

Yine yolda

    Selamlar sevgiler. Bir yol yazısında daha benimle birlikte olduğunuz için teşekkür ederim. Blogumu düzenli takip eden çok fazla kişi yok fakat yine de ara sıra yeni dönüşler alıyorum yazılarım hakkında, bu elbette hoşuma gidiyor ve motive ediyor beni. Küçükken büyüdüğümde kesinlikle yazar olacağımı, ne iş yaparsam yapayım yazarlığa devam edeceğimi falan düşünürdüm. Sanırım artık büyüdüm, yani bu fikirleri düşlerken bu yaşa geldiğimde büyümüş sayılıyordum. O yaştayken 20 ler, hele 30 a yaklaşmak falan kesinlikle hayatını kurmak, kendi kararlarını veriyor olmak, elinde avucunda birtakım meziyetler olması anlamına geliyordu benim için. Oysa şimdi hiç de öyle olmadığını fark ediyorum çünkü ben hala acaba yeni bir bölüme mi başlasam, acaba şunu mu yapsam, buna mı yönelsem diye kendime çalışacağım, hayatımı sürdüreceğim bir meslek, bir dal arıyorum. Bu yaştaki bir insanın böyle şeyler düşünmesi belki bazılarına komik gelebilir. Neyse ki ben yalnız olmadığımı biliyorum, çünkü biz...
Devamı